سمفونی شماره ۹
دانشنامه موسیقی ← دانستنیها ← آیا می دانید که ...
سمفونی شماره ۹آخرین سمفونی بتهوون است، بتهوون معمولاً اندیشه هایش را در دفترچه‌های یادداشت خود می‌نوشت . بتهوون برای رسیدن به کمال مطلوب در تم های خود مدت ها مطالعه می‌کرد تا خواسته خود را بیابد.  دفترچه‌های یادداشت و مکاتبات بتهوون چنین نشان می‌دهد که سال ها قبل از ساختن سمفونی نهم، فکر ساختن اثری که ایده‌ال برادری و برابری انسانها در آن مطرح باشد او را مشغول کرده بوده است. این ایده‌آل برای وی رسیدن به یک هدف انسانی بود که بالاخره در آخرین سمفونی یعنی سمفونی نهم به کمال رسید.  ساختن یک سمفونی که در آن آواز جمعی وجود داشته باشد فکری کاملاً نو بود و بتهوون درباره آن تردید هم داشت، لیکن قصیده شادی اثر شیلر مورد توجه او قرار گرفت. کلمات شیلر بیانگر اندیشه‌ها و آرمان های انسان‌دوستانه آهنگساز بود که در همه عمر بدان فکر می‌کرد.
از بتهوون 10 سمفونی بجا مانده است که آخری نیمه تمام ماند و به اجرا در نیامد .سمفونی اول و دوم آن به طور کلی با 9 سمفونی دیگر متفاوت است . اولی را زمانی نوشت که در محضر هایدن مشغول تعلیم بود و به احترام او تا مدت ها این اثر را اجرا نکرد و نهایتا به این هدف که خود را به عنوان یک موسیقی دان در عرصه جهانی معرفی کند آنرا اجرا کرد نه به عنوان یک خلاق و مبتکری در دنیای موسیقی . سمفونی اول او مورد توجه منتقدان قرار گرفت از سمفونی سوم  دیگر بتهوون راه خود را پیش گرفت .
سمفونی 9 سمفونی چهار موومان دارد . اولین موومان مبارزه روح انسان با غم و اندوه را بیان می کند. این مبارزه پس از درآمدی با شکوه، به تدریج شدید تر می شود. قسمت دوم با نوعی سرخوشی مفرط آغاز می شود و ریتمی سبک بار دارد. موومان سوم بیانگر احساسات پاک و بی آ لایش انسان است و با نوای آهسته ای از عشق و امیدهای دوران جوانی حکایت می کند. موومان چهارم تماما بیان شادی مقدس و یک سرور روحانی است که در ابتدایش موسیقی حالت مکالمه پیدا می کند و از حوزه سازی خارج می شود.و موومان چهارم  نیز به‌عنوان سرود رسمی اتحادیه اروپا مورد استفاده قرار گرفته‌است.درپایان سرود شادی از منظومه شیللر خوانده می شود.  ویژگی سمفونی نهم بتهوون که به نام سمفونی کرال وسمفونی صلح نیز شناخته می شود این است که در آن برای اولین بار در قسمت آخر یک سمفونی از گروه کر و چهار خواننده تک خوان استفاده شده است.
بتهوون زمانی که در تابستان سال ۱۸۲۳طرح قطعه دیگری به نام میسا سولمینس را تهیه می کرد، ناگهان به این فکر افتاد که قسمت چهارم سمفونی نهم را به صورت آوازی به پایان برساند و برای شعر از سرود شادی شیلر استفاده کند. در قسمت آوازی سمفونی شماره نه، ابتدا صدای خواننده باریتون به گوش می رسد که می گوید: ای دوستان این آهنک ها را رها کنیم. آواز خود را بخوانیم تا دلشاد شویم. و بعد از آن سرود شادی به صورت دسته جمعی خوانده می شود که بخشی از آن چنین است : هر کس که سعادت یافته دوست خوبی داشته باشد و آن کس که دلبری دلخواه نصیبش شده در این شادمانی شرکت می کند.  ادامه سرود و سرایش جمع چنین است: اما بگذار آن کس که تنها وجود خویش را روی زمین می بیند و کسی که در پی سعادت نیست، بیرون از این حلقه مقدس، نالان وگریان بماند. سنفونی ۹در زمانی ساخته شده که بتهوون کاملا ناشنوا بوده و منزوی از جامعه  و تا حدودی به خاطر این ناتوانی احساس شرم و خجالت هم می کرد . به خصوص که در گیر با مسائل حقوقی برادر زاده اش هم بود وبدتر از همه متاثر از خود کشی او که نشان دهنده عدم توانائی بتهوون در ایجاد ارتباط لازم با این نوجوان بود . ولی این سمفونی  به قول عده ای اوج کار بتهوون است که واقعا می توان گفت در آن تمام احساس، تکنیک و تمام معلومات بتهوون متجلی شده این سمفونی را یکی از سخت ترین سمفونی های کرال و به قولی زیباترین سمفونی از این نوع می شناسند. اثری است پیچیده که علاوه بر غنای ملودیک، بار تکنیکی ویژه ای  دارد ، به خاطر همین تا حدودی برای آواز که حالت سازی دارد مشکل است. در این سمفونی پاساژهای بسیار سختی وجود دارد که برای صدای خواننده نوشته شده است شاید بعضی از پیچیدگی ها مربوط به همانی باشد که او این آهنگ را در عین ناشنوائی نوشته است . با این که می گویند در دنیا کسانی هستند که خیلی از اپراهای مشکل و سنگین را اجرا می کنند، ولی کارشناسان معتقدند برای خواندن کارهای بتهوون واقعا باید بتهوون خوان بود.
منبع: http://ateah.blogfa.com