موسیقی باروک
دانشنامه موسیقی ← سبک های موسیقی ← سبک ها
معنای لغوی باروک معادل استادانه زینت دادن و یا ماهرانه درست کردن است. موسیقی باروک بیانگر اشرافیت و قدرت حکومت های اروپایی بوده است.
تفاوت اساسی موسیقی باروک نسبت به آثار موسیقی رنسانس تأکید بر ضرب است. در دوره موسیقی باروک ساز های بادی بیشتر مورد استفاده قرار گرفتند و فرهنگ جدید سازهای کلاویه ای شروع به شکل گیری کرد. در دوران موسیقی باروک، نوانس گذاری
قطعات، متداول شد همچنین موسیقی، سازی و آوازی از یکدیگر تفکیک شدند و قواعد جدید هارمونی و کنتر پوان تدوین گشت و امکان مدولاسیون فراهم آمد. در دوره موسیقی باروک، موسیقی سازی و ارکستری رواج بیشتری یافتند.
از ویژگیهای برجسته سبک باروک، می توان به یکنواختی حالت موسیقی اشاره کرد. ریتم‌ها یا الگوهای ملودیک ویژه‌ای به حالت‌هایی معین اشاره داشتند، این یکنواختی به این معناست که اگر موسیقی شاد شروع شود تا آخر شاد خواهد ماند یا اگر آرام و ملایم آغاز شود تا به انتها اینگونه خواهد بود. لازم به ذکر است که آثار آوازی در سبک باروک از این قانون مستثنی هستند. ریتم از دیگر ویژگی های سبک باروک است.
الگوهای ریتمیک در آغاز یک قطعه، پیوستگی و یکنواختی در ریتم به وجود می آورد که پیش‌برنده‌ای است، و موسیقی را مطیع خود می‌کند. این ویژگی در ساختار ملودی نیز صادق است
منبع: http://ali1378music.blogfa.com